Iedereen heeft zijn eigen scanner. Je scanner staat continu aan. Met jouw scanner filter jij allerlei gebeurtenissen om je heen. Dit filter is jouw beschermingsmechanisme dat aanstaat om je te behoeden voor pijn. Vaak oude pijn, pijn die je hebt gevoeld in je kindertijd.
Onbewust heb je dit opgebouwd om die pijn niet weer te hoeven voelen. Zodra jouw scanner ook maar iets scant, wat jou doet herinneren aan die pijn… Flits! Rood licht. Gescand.
Jouw scanner geeft automatisch een signaal af naar jouw bekende manier van reageren. Jouw comfortzone, jouw afweermechanisme: overgeven, vermijden of bestrijden.
Auw, een pijnknop
Dit verklaart direct waarom je soms op iets onbenulligs heel heftig kan reageren. Er is een oude pijn geraakt. Ik noem dit je pijnknoppen. Mijn pijnknop is bijvoorbeeld me niet gehoord voelen en niet begrepen voelen.
Dit gevoel is zo aan mijn jeugd verbonden dat deze pijnknop heel actief was in mijn leven. Pijlsnel voelde ik van alles tekeer gaan in mijn lichaam als er op mijn pijnknop werd gedrukt. Er hoefde maar iets kleins te gebeuren in het heden en ik kon heel overdreven reageren.
Direct in de situatie naar mijn omgeving of, en dat was bij mij meestal het geval, achteraf heel diep van binnen. Dan voel ik het oude verdriet. De grote angst van afwijzing. De intense teleurstelling. De onmacht. De minderwaardigheid. De boosheid. De eenzaamheid.
Inmiddels herken ik mijn pijnknoppen zo snel, dat ik gelijk kan relativeren. Ik kan nu gelijk voelen dat er op een oude pijnknop wordt gedrukt. En juist bij de kleine dingen is het heel fijn om deze zelfkennis te hebben en te weten dat de pijn niet hoort bij de gebeurtenis op dat moment.
Mindset? Of juist niet?
Dit is geen werk geweest van alleen maar mindset-oefeningen. Dat heb ik jarenlang geprobeerd maar die scanner bleef overactief. Soms ging het even beter met een nieuwe mindset maar steeds weer kwam die scanner actief terug. Over and over again.
Dat ik er nu veel beter mee om kan gaan, is vooral het resultaat van het doorvoelen van die oude pijnen, ze zijn geheeld. De boosheid er omheen is weg. Ik heb mijn ouders kunnen vergeven. En de overtuiging dat zij het beste in hun kunnen en situatie hebben gedaan, is groter dan ooit tevoren. Zij wilden alles aan mij geven. We spraken alleen emotioneel een andere taal. Mijn scanner is daardoor minder actief. Mijn pijnknoppen staan nog wel aan, maar ik weet én voel dat ze me niet meer dienen. Ik kan nu meestal wegblijven uit mijn comfortzone van overgeven, vermijden of bestrijden. (ja, ik paste ze alle drie toe).
Toch zie ik dagelijks om me heen gebeuren dat scanners nog overactief zijn en steeds weer de reacties activeren van vermijden, overgeven of bestrijden. Op de achterliggende pijn zit dan nog veelal wrok. Deze boosheid legt een soort filter over de scanner heen. Dit filter vertaalt signalen van de scanner onjuist naar de pijnknoppen en veroorzaakt reacties die helemaal uit het verband zijn.
Helen met het verleden is de oplossing om de boosheid te verwerken en je filter weer helder te krijgen. Dat scheelt je een hoop negatieve energie. Mindset-oefeningen en zelfkennis versnellen en verduidelijken je inzichten.
En mijn scanner ben ik ook dankbaar. Dankzij deze scanner pak ik ook hele mooie momenten mee die anderen niet zien, horen of voelen.
